Już 4 listopada w klubie Eter będzie można zobaczyć na żywo prawdziwego Małego Smoka. W oczekiwaniu na jego rozkołysaną elektronikę warto sprawdzić jak zaprezentował się na znacznie większej scenie - choćby podczas tegorocznego Glastonbury Festival. A wygląda i brzmi całkiem zachęcająco.

Michał Perzyna

Trochę Bonobo, trochę The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble w bardzo udanym wydaniu, toteż polecamy i tutaj. Zwłaszcza że YouTube pozwala obejrzeć profesjonalne nagranie koncertowe, które z nie ma nic wspólnego z jedynymi w swoich rodzajach filmikami sporządzonymi przy pomocy roztańczonych komórek.



"Martha, Marcy May, Marlene" (reż. Sean Durkin)
Wygląda na to, że John Hawkes odnalazł swoją niszę. Będzie etatowym świrem z amerykańskiej wsi (druga zbliżona rola po "Winter's Bone"). W ogóle film wyraźnie stara się nawiązać do "Do szpiku kości", ma niezłe momenty, ale jednak na nominację oscarową tym razem bym nie liczył.

Oddech (Atmen, reż. Karl Markovics)
Najlepsza w historii kina scena mycia ciała trupa starej kobiety. W ogóle dużo to zwłok, a sam film jest zaskakująco dobrym współczesnym dramatem. Do tego Wiedeń, jak go zapamiętałem - ponure mury, smutne ulice. Kostnice, więzienia, takie tam.

Obszerniejsza relacja TUTAJ.

Konrad Wągrowski

Podmuch miłości, reż Pang Ho-Cheung
Lekkie love story, w którym nie ma ani jednego wyznania, ani jednej sceny erotycznej, nawet ani jednego pocałunku. Nie odkrywczego, ale przyjemne i momentami zabawne. Promocję palenia papierosów wybaczam.

Karuzela, reż Yan Yan Mak, Clement Cheng.
Ładne zdjęcia, ale historia, jaką widzieliśmy w samych filmach sundance'owych 500 razy. Poza tym, jak mam uwierzyć, że ładny młody chłopak na starość zmienia się w chińskiego odpowiednika Steve'a Buscemiego?

Sztuka dorastania (The Art of Getting By, reż Gavin Wiesen)
"Żyjemy samotnie, umieramy w samotności, a reszta jest iluzją", czyli problemy wieku dorastania - poszukiwanie akceptacji, strach przed odrzuceniem, brak pomysłu na własne życie, koszmar szkoły, zawody miłosne, depresje, dramaty - krótko mówiąc, ależ to były piękne i proste czasy...

Ósma strona (Page Eight, reż. David Hare)
Brytyjski szpiegowski teatr sensacji - rzecz oparta na dialogach, ogląda się przyjemnie (zwłaszcza że obsada zacna, perełki Gambona i Fiennesa), a poza tym mamy gościnny występ więzień CIA w Polsce. Jak powiedział Piotr Czerkawski - niedługo będzie można zrobić retrospektywę na ten temat.

A obszerna relacja TUTAJ.

Konrad Wągrowski